Όλες και όλοι μπορείτε να γράψετε σχόλια στα αναρτημένα άρθρα.
Εάν θέλετε να γίνετε μέλος του blog, και να μπορείτε να αναρτάτε άρθρα, δικά σας ή άλλων, στείλτε ηλεκτρονικό μήνυμα στο chrisk@math.uoc.gr
Εναλλακτικά, στείλτε το κείμενο που θέλετε να αναρτηθεί στο chrisk@math.uoc.gr
Η κ. Διαμαντοπούλου παρουσίασε το κείμενο διαβούλευσης για τις μεταρρυθμίσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση, στη Σύνοδο Πρυτάνεων, στο Ρέθυμνο, στις 23/10/2010.
1. Θεωρώ ότι το κείμενο διαβούλευσης του Υπουργείου αποτελεί τη μόνη μέχρι τώρα βάση συζήτησης, δεδομένου ότι (α) προτείνει λύσεις στα καίρια ζητήματα του σοβαρά πάσχοντος Ελληνικού συστήματος ανώτατης εκπαίδευσης, και (β) δεν έχει υπάρξει, από όσο τουλάχιστο γνωρίζω, άλλο παρόμοιο κείμενο από οποιαδήποτε πλευρά. .
2. Οι θέσεις της Συνόδου των Πρυτάνεων είναι ένας ελάχιστος κοινός παρονομαστής απόψεων (όπως συνήθως), που δεν προτείνει τίποτα για τη σύγκλιση των ΑΕΙ μας με αυτά του υπόλοιπου προηγμένου κόσμου. Εκτός ίσως από το Πράσινο Πανεπιστήμιο και την υπαγωγή του στρατηγικού σχεδιασμού των ΑΕΙ σε κάποια περιφερειακά συμβούλια. Η δεύτερη πρόταση δημιουργεί ιδιαίτερη εντύπωση, δεδομένης της προσήλωσης της Συνόδου στην αυτοτέλεια των Ιδρυμάτων. Αυτό ίσως συμβαίνει διότι εκτός από κοινός παρονομαστής, οι θέσεις είναι (αναπόφευκτα όταν βιαστικά ετοιμάζεται ένα κείμενο «ομοφωνο») και ολίγον συνοθύλευμα.
Ανανεωμένη Διοικητική Δομή
Η λειτουργία των οργάνων διοίκησης του Πανεπιστημίου πάσχει. Πολλές από τις αδυναμίες
των πανεπιστημίων εντοπίζονται στην εσωτερική τους διακυβέρνηση, χωρίς να αγνοείται και
ο τρόπος άσκησης της εποπτείας από την Πολιτεία. Είναι επομένως αναγκαία η αλλαγή της
δοικητικής δομής, αλλά και της θεσμικής σχέσης με την Πολιτεία και ευρύτερα την κοινωνία.
Οι αναγκαίες αλλαγές θα επιφέρουν ουσιαστική βελτίωση, αν βασίζονται στην αυτογνωσία
και στην κατανόηση των σημερινών στρεβλώσεων, αγκυλώσεων και δυσλειτουργιών. Η
πανεπιστημιακή κοινότητα με ειλικρίνεια οφείλει να σκύψει πάνω στα προβλήματα και να
αναζητήσει τις λύσεις. Αν οι λύσεις προκύψουν μέσα από μια βασανιστική διαδικασία
ουσιαστικού και ειλικρινούς διαλόγου, θα είναι αποτελεσματικές και θα αναβαθμίσουν τη
λειτουργία και την απόδοση των πανεπιστημίων.
Η Ανώτατη Εκπαίδευση στην Ελλάδα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση, και απαιτούνται ριζικές αλλαγές στο σύστημα που δημιουργήθηκε με το νόμο 1268/82 και όσους ακολούθησαν. Γι’ αυτό η στάση μας στην προοπτική της μεταρρύθμισης που εξήγγειλε η κυβέρνηση πρέπει να είναι προς τη βελτίωση των προτάσεων με τη συμπλήρωση των παραλήψεων και την αποτροπή των λανθασμένων επιλογών, και όχι η προσπάθεια συνολικής ματαίωσης της μεταρρύθμισης.
Η συζήτηση έχει επικεντρωθεί στις προτάσεις του υπουργείου για το ζήτημα της διοίκησης των ιδρυμάτων, οι οποίες εγείρουν σοβαρό θέμα συνταγματικότητας. Ο τρόπος ανάδειξης των πρυτανικών αρχών είναι ένα από τα προβλήματα διοίκησης του ελληνικού πανεπιστημίου, αλλά δεν είναι το μοναδικό. Οι προτάσεις του υπουργείου, εκτός από την αμφίβολη συνταγματικότητά τους, θα είναι και αναποτελεσματικές εάν δεν συνδυαστούν με αλλαγές στην οικονομική διαχείριση και τη στελέχωση των διοικητικών υπηρεσιών των ιδρυμάτων. Διαβάστε τη συνέχεια…
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΥΤΟ ΕΙΧΕ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΕΙ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ «ΠΑΤΡΙΣ» ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑΝΝΑΚΟΥ. ΠΕΡΙΕΧΕΙ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΩΝ ΑΕΙ ΠΟΥ ΘΑ ΣΥΖΗΤΗΘΕΙ ΣΤΟ ΕΓΓΥΣ ΜΕΛΛΟΝ.
Γενικές παρατηρήσεις
Παρατηρώ ότι αυτό που προτείνεται έχει πράγματι στοιχεία ριζοσπαστικότητας και επικυρώνει την ανατροπή του ρόλου του θεσμού του πανεπιστημίου κατά την τελευταία δεκαετία, όπως αυτός είχε διαμορφωθεί από τον Humboldt πριν από 160 χρόνια. Μέχρι πριν από λίγο καιρό, η αποστολή των πανεπιστημίων ήταν, θεωρητικά τουλάχιστον, η προαγωγή της επιστήμης μέσα από την έρευνα και η διάχυση της παραγόμενης νέας γνώσης και των νέων ιδεών στην κοινωνία με την διδασκαλία. Μ΄ αυτόν τον τρόπο τα πανεπιστήμια στην Ευρώπη ήσαν κατά τον περασμένο αιώνα στην πρωτοπορία των κοινωνικών εξελίξεων. Στο εξής φαίνεται ότι θα είναι ουραγοί του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου. Νομίζω ότι το κείμενο της διαβούλευσης προτείνει την θεσμοθέτηση αυτής της τάσης σε γενικευμένο καθεστώς πλέον. Ειδικότερα, η εντύπωση που έχω είναι ότι στο εξής από τα πανεπιστήμια θα ζητείται κυρίως να εκπαιδεύουν μελλοντικούς υπαλλήλους του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας. Η πιθανότητα τα περισσότερα πανεπιστήμια να καταλήξουν να γίνουν ένα είδος ΙΕΚ (Ινστιτούτα Επαγγελματικής Κατάρτισης) δεν είναι καθόλου αμελητέα, κατά τη γνώμη μου.
Ακολουθούν κάποια ερωτήματα και απορίες πάνω σε συγκεκριμένα σημεία του κειμένου.
Οι χρόνιες θεσμικές αγκυλώσεις του δημοσίου πανεπιστημίου και οι επιζητούμενες απεξαρτήσεις του.
από το ιστολόγιο της ΠΟΣΔΕΠ.
Πολιτικές, δομές, χρηματοδότηση και ακαδημαϊκό προσώπικό.
Ευρυδίκη, Δίκτυο ενημέρωσης για την εκπαίδευση στην Ευρώπη, 2008.
Δείτε όλο το κείμενο (2,3 ΜΒ)
Μία μελέτη της European University Association
Δείτε όλο το κείμενο (2 MB)
Διάλογος για το Νέο Πανεπιστήμιο 